Loga

Onze reis naar Loga voor het feest ter gelegenheid van het 40 jarig bestaan van het Ahrend en Brunzema orgel.

Op uitnodiging van Ingo Brookmann en de gemeente Loga gingen Margreet en ik 16 october met de trein richting Loga. Het was nog een heel geregel tot op het laatste moment om ons vrij te kunnen maken. Een gekkenhuis! We hadden daar een kleine "Ferienwohnung : "Hus in t Dorp" in de Frankenstrasse nr 4 gehuurd. Dat was iets verder lopen dan we hadden gedacht! Het was koud en regenachtig. Maar we liepen er wel in een keer naar toe met alle bagage op de rug. We werden heel hartelijk ontvangen kregen gelijk de sleutel en konden doen en laten wat we wilden. Mooi terras en tuin waar we ook in mochten. `t Huisje was geheel ingericht zoals bij mijn beppe vroeger met ouderwetse kastjes en een prima werkende monoradio uit de 60er jaren. Televisie was nieuw met alleen maar .......... Duitse zenders! Verder van alle gemakken voorzien complete keuken, 1ste klas beddegoed, handdoeken en brandschoon.

We gingen wat eten bij "bei Ante" en dit restaurant bleek de dag er voor te zijn geopend. Daar kregen het ene drankje na het andere van `t huis en we hadden aan `t begin ook al een biertje besteld. In kennelijke staat gingen we toen in het stikke donker op zoek naar de pastorie. Regen en kou, duisternis (wat is het daar donker) en wij maar zoeken. We waren er al drie keer bijna langs gelopen maar gingen dan precies de verkeerde kant op. Onlees/onzichtbare huisnummers deden de rest. Net toen moed en water ons in de schoenen begon te zakken ging ik het bij "Schloss" café maar eens aan de waard vragen waar het zou kunnen zijn. Je ziet er namelijk nooit iemand op straat en `s avonds al helemaal niet!
Hij wist het niet ......... maar uit de verte riep hij ons na dat het direkt aan de overkant was. Nr 18.

Ingo deed open dat was een allerhartelijkst weerzien. We kregen koffie en hij kwam direkt met de sleutel van de kerk. We konden er in wanneer we wilden. Daarna even kennis gemaakt met het orgel. `t Is kleiner dan het onze en heeft 1 klavier en pedaal. Het staat op een balkon achter in de kerk. Het is één der eerste orgels van de beroemde orgelbouwers Jürgen Ahrend en Gerard Brunzema. Dat was even wennen! Waar je zit klinkt het heel luid en de toetsen zijn heel kort veel korter dan die van een piano bijvoorbeeld. Bovendien gaan ze heel licht! Aanraken is zetten!  `k Heb flink moeten oefenen om daar aan te wennen. Margreet was opgetogen over de akoustiek van de mooie sobere kerk. Haar stem klonk er heel goed.

Na een korte nacht in een dito bed was het zaterdag.
`s Morgens nog even studeren en dan naar het overvloedige middagmaal in het "Gemeindehaus". Rond één uur kwamen alle Hollanders aan en waren we compleet. De Martina en Eric Stibbe met zoon Hugo, meneer en mevr. Putter, Riek Vissers en wij beiden. `s Middags werden we rondgeleid door en om het Schloss. Het was ineens heel mooi maar fris weer.
Daarna een nog overvloediger avondmaal in het "Gemeindehaus"

Deze nacht leek het bed nog korter!
Zondags naar de dienst geweest waar het geld voor de kerkklokken werd overhandigd door Riek. De oorspronkelijke klokken zijn in de oorlog weggenomen om er munitie van te maken. Nu hangen er stalen klokken maar die roesten en zijn niet bestand tegen de eeuwen der eeuwen. De liturgie aldaar is helemaal anders dan bij ons. Bijna alles lijkt in omgekeerde volgorde te gaan. Al vrij snel aan begin is al b.v. de collecte. Ik vond het erg mooi dat de klokken luiden tot tien uur en iedereen een praatje maakt. Zodra het orgelspel begint is het echter stil.... Een korte inleiding van `t orgel en dan begint de dienst. Men is over het algemeen heel aandachtig tijdens de dienst. Aan het slot gaat het precies zo. Na de zegen gaat de predikant nog eventjes zitten en luistert iedereen nog even naar het korte naspel. U begrijpt wat mij betreft.........

In de middag gingen we samen naar de Galli-markt onder leiding van de onvermoeibare Joachim en de dochter van Antje, Anna. Naar een heilige genoemd en al een heel oude traditie dat als de koeien naar binnen moeten op de naamdag van st Galli er een grote markt is op of rond de 16de oct. Zo dat ieder kon verkopen of kopen dat wat nodig was om de winter door te komen. Nu is het echter een enorme kermis en met heel veel kramen die van alles te eten aanbieden. Hugo en Anne gingen in een stuk of vier (misselijkmakende) "attracties" voor dat ze er bleek geworden genoeg van hadden.
Ze vonden het prachtig. Ik mocht er gelukkig niet in verboden voor personen van over de 1 meter 90.

`s Avonds was het concert dat ik samen met professor Dahlke en Margreet mocht geven. Hij speelde de eerste helft en ik het laatste stuk. Heel grappig was dat hij speelde van een Nederlander Antonie van Noordt en ik juist van de Duitser Johann Pachelbel. Hele goede organist hij speelde heel mooi en verzorgd.
Ik mocht halverwege beginnen met het begeleiden van psalm 66. Dat is de psalm die ook gezongen werd bij de ingebruikname. Bestwel een hele eer!
De Orgelbouwers vader en zoon Ahrend waren ook onder de aanwezigen. Omdat het orgel niet zo heel groot is hadden we bedacht dat ter afwisseling Margreet  o.a."het lied van de organist "  zou zingen om het geheel een beetje gevarieërder te maken. `k Moet zeggen dat dit allemaal in goede aarde viel de mensen en de aanwezige orgelbouwers waren erg enthousiast. Dat was hartverwarmend. Daarna een lopend buffet en nog een nazit met een klein groepje direct betrokkenen. Erg gezellig. Intussen waren de fam Stibbe en Putter weer naar Nederland vertrokken. Die hadden nog een hele reis voor de boeg. `t Was heel fijn om met hen op te trekken.
Laat weer thuis gebracht met de auto van Antje gereden door Riek.
 
Met m `n hoofd de andere kant op leek het bed, deze nacht, een beetje langer.
Mijn collega Winfried Dahlke is directeur van een orgel museum in een naburige plaats Weener. Daar waren we uitgenodigd om er op alle antieke instrumenten te spelen. Herr Janssen die ons het ferienhaus verhuurde wilde ons er graag heen brengen. Er stonden twee huisorgels en een indrukwekkend aantal clavecimbels. Heel boeiend allemaal. Herr Janssen ging in tussen in de museum tuin mispels plukken. Ze kennen elkaar daar allemaal.

`s Avonds kwam Danny Morrison voor een lezing "Schreiben und leben in Nordirland 1969 bis 2009". Heel indrukwekkend.
Margreet en ik mochten de lezing opluisteren met muziek te beginnen met het zingen van ........Danny boy!
Daarna nog een paar koele biertjes van de tap in het gemeindehaus. In vele talen "noch ein bisschen spass gemacht".
Via de Heckenweg wieder nach "Hause".

Die nacht droomde ik van m`n eigengemaakte eindeloze bed..........!
Dinsdagochtend werden we door Ingo opgehaald en naar het station in Leer gebracht. Na een roerend afscheid op de trein gestapt. We zien allemaal terug op een heel geslaagde trip naar Loga en ik heb me voorgenomen om er nog eens  heen te gaan.

vrgrfjvw